Ha Giang Loop, dag 7, 8, 9, 10

Leuk dat iedereen me volgt :)! Rond half 8 (op 15 februari, ik loop een beetje achter) werd ik opgepikt bij m’n hotel en naar de bus gebracht. Het was een behoorlijk lange rit, maar er kwam onderweg genoeg voorbij om te bekijken. Wat ook grappig was dat we onderweg niet alleen mensen op pikten, maar ook spullen, om die vervolgens vele kilometers later af te geven (zo ook een vogeltje in een doosje). Met het busje ook nog een uur of 2 over een onverharde weg gereden, vol kuilen. Maar uiteindelijk was ik rond 16.00 uur eindelijk bij Mama’s House Hostel! 

Ha Giang (spreek je uit als Hazjang), is het startpunt van een op de motor te berijden rouroutete (een van de mooiste ter wereld in het armste deel van Vietnam) welke je in 4 of meer dagen kunt afleggen. Eerst was ik van plan om de loop9 zelf te gaan rijden (want hoe vet is dat!). Alle papieren had ik volledig ingevuld en ik had een klein test ritje gemaakt. Maar op het aller laatste moment bedacht ik me toch, ik zag het niet zitten om met een schakelbrommer slalommend op een slecht wegdek heuvel op en af te rijden. Dus toch maar om een easy rider gevraagd, dan hoef je niet zelf te rijden maar kun je achterop zitten en heel fijn om je heen kijken.

We vertrokken met een groepje van 9 NL'ers en 2 easyriders. Al snel had ik totaal geen spijt van de easy rider (Vietnamese vrouw, ik kon mooi over haar heen kijken ;)) en het mooiste was dat ik fijn van het uitzicht kon genieten, want dat was echt heel erg mooi!!! De mooiste omgeving was op de tweede en de derde dag, SUPERVET!!!! Onderweg een behoorlijk aantal keren gestopt om foto’s te maken, in het echt is het vele malen mooier dan op de foto. Zodra we door dorpjes reden, riepen kleine kinderen ‘hello' en zwaaiden ze, sommige staken hun hand uit zodat je er tegen aan kon klappen (deed soms nog best zeer, oepsie). De lokale bevolking aldaar draagt nog hun lokale kleding, kleurrijk en mooi versiert. Omdat ik het niet ok vind om zomaar mensen op de foto te zetten verwijs ik bij deze naar Google :).

De eerste nacht hebben we bij een homestay geslapen (weer het toilet buiten .. schrok me ’s nachts kapot toen ik iets zag staan toen ik de wc deur opende, maar het bleek gelukkig de puppy te zijn, de schaduw maakte m vrij groot :D) en karaoke gedaan, daar zijn ze gek op in Vietnam. Uiteraard heerlijk gegeten!

Op de tweede dag na het ontbijt weer verder gereden. Mijn easyrider was niet zo snel, die deed het ook echt easy, bij elke bocht remde ze volledig af. Dus we lagen een stukje achter op de rest (meestal) en ik was net begonnen aan een filmpje toen ze opeens stopte en gebaarde dat ik moest afstappen. Bleken we een lekke band te hebben … Dus een stukje gelopen tot de andere easyrider er was om mij op te pikken en mijn easyrider met lekke band verder ging rijden. Toen een klein stukje met z’n drieën achterop bij de easyrider zonder lekke band tot we de lekke band ergens konden laten repareren. We zijn nog even illegaal China in geweest (ik schrok me kapot van de enorme berg rommel die daar lag). Helaas kwam aan het einde van de dag de regen met bakken naar beneden, dus half doorweekt kwamen we bij de overnachtingsplek aan (een hostel).  

We dachten daarna lekker een pizza te gaan eten bij de pizzeria, toen we net besteld hadden viel door de storm de elektriciteit uit. Dus na lang wachten uiteindelijk maar pasta besteld en net toen we dat voor onze neus hadden staan (in etappes want ze kunnen echt nergens koken voor grote groepen) deed de elektriciteit het weer … en bedankt haha! 

Op de derde dag hadden we eindelijk het zonnetje erbij! Wederom echt heel erg mooie natuur (met als extra schepje erbovenop de zon ;)!!! Onderweg wederom de gekste dingen voorbij zien komen wat men per scooter vervoert. Er reed een scooter voorbij met daarop 2 personen die tussen hun in een enorme baal gras hadden zitten en de persoon die achterop zat had in elke hand een plastic tasje met daarin één levende kip, ik lag dubbel haha! 

Op de laatste dag van de loop prima geslapen in een hostel en toen alweer aan de laatste dag begonnen! Wat me wel verbaasde is op elke plek waar we stopten om wat te eten gewoon Wi-Fi was, had ik niet verwacht.

In de namiddag waren we weer in Ha Giang. In het hostel gedouched en nog ff gegeten en de backpack opgepikt en voor de zoveelste keer opnieuw ingepakt.

En daarna was het voor mij wachten tot 20.00 voor de nachtbus naar Cat ba.